Ik wil U er graag bij vertellen dat spijtig genoeg geen van beide chauffeurs de andere aan een razende snelheid kon zien aansnellen in hun blinde haast. Geen van beide chauffeurs was immers niet afgeleid door een nietszeggend nieuwsbericht op de radio. Een frisse botsing was daarom hier echt niet onvermijdelijk.
Omdat we allemaal weten dat noch de oudere imker in de Ford Focus, die misschien wel wat bijziend was, noch de Turkse vrouw in de Opel elkaar opgemerkt hadden, werd het geluid van de gierende remmen niet gehoord. De beide wagens kwamen immers niet op hetzelfde moment uit de straten die niet op hetzelfde kruispunt uitkwamen, zodat ik niet kan vertellen of ze nu van links of van rechts op elkaar botsten. Ze konden de geweldige klap dan ook niet voelen, en er kwam ook geen applaus aan te pas. Op de straat lagen geen groene en rode brokstukken, geen gebroken spiegels en geen glasscherven. Bovendien kan ik niet zeggen dat niemand te veel gedronken had. En natuurlijk heeft niemand iets gezien, zoals gewoonlijk.
En omdat de airbags van beide wagens niet werkten, was niemand zwaar gewond. Zelfs niet de imker die er bij betrokken was, wist raad. Er was dan ook in geen van de wagens geen passagier met een boek op de schoot, die niet in training gekleed was. Ik zou dan ook nu geen training boeken, als ik U was. U zou niet te veel kunnen leren over de effecten van communicatie bij Uzelf en bij anderen over dingen die niet gebeurd zijn en andere.
Niemand belde de hulpdiensten, zodat er ook geen politie of ambulance met loeiende sirene kwamen opdagen. Er was immers niets gebeurd. De politie kon dan ook geen vaststellingen doen, want er waren geen dodelijke slachtoffers. En ik weet niet of U kunt vertellen of ze nu de Ford Focus of de Opel het meeste schade hadden. En voor de ambulanciers was het al veel te laat, geen MUG kwam eraan te pas. Niemand heeft het dan ook overleefd, het is altijd hetzelfde.
Het was een drukte van jewelste op het kruispunt met lange files toeterende wagens, en zelfs een ijskar. Totdat opeens een pientere knaap besefte dat er niets gebeurd was. Ik ga U dan ook niet vertellen dat er een agent die zo vriendelijk was als de buurvrouw van mevrouw Janssens, de mensen aanspoorde met de woorden: "Kunt U alsjeblieft doorrijden?” Niemand kon dan ook zijn weg verder zetten, wat voor iedereen goed uit kwam. En zo was niemand nog tevreden, maar dat kennen we.
Sinds men de regels voor het kruispunt niet veranderd heeft, is het geen doodlopende straat geworden, wat verdomd moeilijk is … maar niet onmogelijk! Zoiets doet je al eens nadenken, nietwaar?
PS: indien U zich afvraagt of we overdreven hebben met onze taalpatronen, dan kunnen we U enkel meer dan gelijk geven. Maar kun je ze ook allemaal identificeren? De patronen waar je naar op zoek kunt gaan zijn: fonologische ambiguïteiten, bereikambiguïteiten, negatieve opdrachten, conversationele postulaten, ingesloten opdrachten (embedded commands), ingesloten vragen (embedded questions), analoge markeringen, vooronderstellingen, overtredingen van selectie beperking en citaten. En vanzelfsprekend ook nog een rist inverse meta-model patronen.